Tentoonstelling Westfaalsch-Niederrijnsche Kunst in Rijksmuseum (1941)

Een expo van de bezetter.

Column nr 504 dd 1 mei 2018

Rond de eerste dagen van Mei zie je in tal van tijdschriften en dagbladen artikelen verschijnen over Joodse onderduikers, de Arbeidseinsatz voor al onze jongens, die in de oorlogsindustrie moesten gaan werken. Een familielid hield er een gehoorstoornis aan over omdat de gezondheidszorg daar niet optimaal was. Bij het overlijden van zijn vader mocht hij naar huis om vervolgens niet meer terug te keren naar de wapenfabriek. Eigen herinneringen gelden het einde van de oorlog, waarbij de boeren geen melk meer mochten leveren. Dus melk ophalen bij de melkfabriek. Tijdens de reis, lopend naar een volgende dorp, dienden we te schuilen in mangaten langs de weg, omdat een Duitse en Engelse jager boven ons in gevecht waren en waarbij een jager uit de lucht werd geschoten. Om in de winter de kachel warm te stoken, werden er buiten het dorp clandestien bomen gekapt in de nacht en een klooster werd gebruikt om wapens van de ondergrondse te verbergen. Veel was er niet meer te koop, maar de ruilhandel was levendig en alle levensmiddelen waren op de bon als een vorm van rantsoennering. Geen honger geleden en de ongemakken konden worden opgelost.
Totaal geen weet van die Jodenvervolging en als je Westerbork hebt bezocht of Yad Vasem in Jerusalem raak je onder de indruk van dat tastbare leed en ben je een tijd stil, als je al die namen van kinderen in Yad Vasem hoort aflezen. Het gaat je verstand te boven.

Seys Inquart bij de openingsspeech in het Rijks in 1941 bij de opening van de echte Arische Kunst ( bron : 100 jaar Rijksmuseum 1885-1985)  In lichte kleding eerste rij Anton Mussert, verder Duitse officieren 

Kunst heeft in een oorlog het ook al te verduren. Het Nazi regiem hield er bijzondere ideeën op na en veel kunst uit die tijd werd als Entartet  beschouwd, als geen echte Nazi kunst.  Schilderijen werden verbrand of op andere wijze vernietigd. Van die Nazi kunst volgen enige indrukken. Allereerst ziet u een foto van Seys Inquart die in 1941 zijn gehoor, waaronder Mussert en hooggeplaatste officieren toespreekt in het Rijksmuseum bij gelegenheid van de opening van de expo Westfaalsch-Niederrijnsche Kunst. Enkele pagina's voor in de catalogus zijn verwijderd, dat zal te maken gehad hebben met het feit dat deze mensen Duitsgezind waren.

Comité van aanbeveling, dat voor in de catalogus staat.

Joss Roewer :Madchen mit Spiegel, voorstelling uit catalogus

Voorwoord Seys  Inquart met handtekening

Afbeelding uit catalogus

Witte omslag van catalogus met Swastika en Duitse adelaar

Zo ging de bezetter om met het Rijksmuseum, dat ze voor een groot gedeelte leeg aantroffen. We dienen deze oorlogstijd levendig te houden om onze jeugd bewust te maken, dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. Enige generaties terug moesten alle jongens nog verplicht in militaire dienst, omdat die tijd met Russische dreiging en Berlijnse Muur het koude oorlogskarakter had. Nu zal men de jongeren moeten zeggen, dat vele jongens uit Canada, VS, Engeland, Polen hebben meegevochten om een vrij Europa met NATO  te realiseren. Met zijn allen moeten wij deze vrijheid koesteren en niet laten overwoekeren door mensen die uit andere culturen soms brutaal zich in ons vrije land vestigen zonder zich te willen aanpassen. Onze democratie is tolerant tot aan bepaalde grenzen. Kunstboeken, lezingen, adviezen, taxaties, rondleidingen , essays, contact via deze blog

drs jjj artes admirans