Column nr 399 dd 26 februari 2016
Na het boek Breitner in Amsterdam door de schrijvers J. F. Heijbroek en Erik Schmitz, verscheen van de hand van Nienke Denekamp een boekwerkje onder de naam Vincent van Gogh 400 dagen in Amsterdam. Het gaat feitelijk om zijn verblijf in Amsterdam om daar te studeren omdat hij net als zijn vader dominee wilde worden en daarvoor dus een middelbare schoolopleiding met Latijn en Grieks nodig had. In 1877 werd een studeerkamer voor hem ingericht door zijn oom Jan, die een belangrijke functie had op de marinewerf en kon regelen dat Vincent daar een kamer kreeg. Boeken over Latijn en Grieks werden aangeschaft en Vincent begon aan zijn middelbare schoolopleiding, die feitelijk zeven jaar ging duren. Na een jaar was het al bekeken, want zijn oom dominee Stricker stelde gewoon vast, dat het dit niet ging worden. Nu is het gewoon zo, dat je voor deze oude talen en ook voor het Hebreeuws een enorme discipline jezelf dient op te leggen. Dat is eigen ervaring na zes jaar Latijn, vijf jaar Grieks en 1 jaar Hebreeuws. Voor de klassieke talen doe je bij je eindexamen toentertijd maar liefst zes eindexamens, die allemaal voldoende dienen te zijn. Dit gebeurde in klassikaal verband. Heden ten dage kiezen middelbare schoolstudenten meestal maar 1 klassieke taal en dat is wel bijzonder spijtig, omdat je met beheersing van die oude talen, je veel gemakkelijker toegang hebt tot de Romaanse talen als Frans, Italiaans en Spaans.
Vincent had een te kleine talenknobbel en kon de discipline niet opbrengen om die studie tot een goed einde te brengen, zette vervolgens nog schreden in Antwerpen op de evangelistenschool, ging werken in de Borinage, maar zijn worsteling met tekenen en schilderen bleef. In 1885 brengt hij een bezoek aan het nieuwe Rijksmuseum in Amsterdam met zijn vriend en leerling Anton Kerssemakers
In 1883 had hij geschreven
Mijn studiejaar in 1877 was de kwaadste periode in mijn leven. Had ik het kunstenaarschap maar eerder in mijn leven ontdekt.. In die tijd in Drenthe worstelde hij met het perspectief.
Zijn leven was een voortdurende strijd om de juiste weg te kiezen, een gegeven, waarmede wij allemaal vaak mee worstelen. Voor een kunstenaarschap kiezen ligt op hetzelfde vlak als kiezen voor beroepen als leraar, arts, monnik, priester, religieus, In de ontwikkeling naar die beroepen toe, dient niet alleen de vakkennis te worden verworven, maar het werken aan je karakter tot dienstverlenende medemens En in de aanloop naar dat beroep, haken veel studenten af op uit eigen overwegingen of door de vaststelling door anderen van ongeschiktheid voor dat beroep.
Hierbij gevoegd een foto van een expositie in Arti en Amicitiae aan het Rokin in Amsterdam, welke door Van Gogh werd bezocht. Uit deze periode stamt geen werk van hem. Jan Hulsker in zijn boek
Van Gogh en zijn werk,start in 1881 met werken uit zijn Ettense periode. Na de Borinage ging Vincent terug naar zijn ouders in Etten.
De Arti tentoonstelling aan het Rokin in 1873, later ging deze expositie naar Wenen naar de Wereldtentoonstelling, zeventig kunstschilders uit die periode als Bles, Weissenbruch, Matthijs Maris, Mauve en Bosboom
Deze opstelling doet denken aan Sans Souci in Berlijn, waar in de gemaldegalerij van Frederik de Grote, ( der alte Fritz) eenzelfde opstelling is te zien. De schilderijen zijn opgesteld vlak naast en boven elkaar, alsof er een nieuw behang is tegen aangeplakt. Sans Souci was door de Duitse \Keizer nagebouwd als kopie van Versailles.
Geniet van de schone kunsten, van mooie muziek, van de natuur in ruste in de winter. Kunstboeken, lezingen, adviezen, taxaties, j.j.jong@quicknet.nl
drsjjj artes admirans
