Landschapsbeheer

Landschapsprojecten op niveau van Adriaan Geuze

Column nr 434 dd 27 0ktober 2016

Een enkele keer lukt het wel eens niet het weekritme vast te houden, maar drukte in het afgelopen weekend met verblijf ergens anders laten je dan geen ruimte om je column te schrijven.

 Impressie van tuin bij woning ( eigen foto)

                                                          

Impressie van tuin bij woning ( eigen foto)

Felix Ziem,  afbeelding boven het woud bij Fontainebleau, olieverf op linnen op gemaroufleerd papier 22.5 x 27.5 cm, 1850-1860

afbeelding beneden Zonsondergang en De Eiken, Olieverf op hout 1850-1855-1860

Even wat impressies van tuinen en bossen. Wellicht vernam u ook uit het nieuws dat de Nederlandse staat via Staatsbosbeheer van plan is grote bosgebieden aan te leggen in het groene hart in Zuid Holland, in Brabant, Zeeuws Vlaanderen en het gebied in Drenthe rond de veengebieden van Veenhuizen. Doel is uitstoot CO2 te verkleinen en anderzijds de eigen houtopbrengst te vergroten omdat ons land nagenoeg geen bos meer heeft, uitgezonderd dan op de  Veluwe. Noord Holland valt buiten de plannen, daar is geen ruimte en anderzijds de grond veel te duur. Al weer heel lang geleden raakte ik als bestuurder betrokken bij de aanleg van een sportpark. Staatsbosbeheer leverde de beplanting. zo rond de 13.000 struiken en bomen en dat park is een echt park geworden en valt op in deze overwegend agrarische streek, waar men niets van bomen en parken wil weten omdat die het zonlichte weghalen voor de groei van hun gewassen. Zo denken agrariërs nu eenmaal en willen grote oogsten, dat is hun vak en hun werk.Nu is men op dat park de grote bomen aan het  kappen omdat de hoge bomen veel wind tegenhouden. Die wind is nuttig en noodzakelijk voor het snel drogen van de sportvelden. Onlangs vernam ik dat men een hele midden singel er tussen uit wilde halen, maar gelukkig gaat zich dat ook beperken tot het kappen van de te hoge bomen. In een ander dorp waar men nieuwe velden ging aanleggen, wilde men beslist geen bomen om de velden. Veel te veel blad en ze houden de wind tegen. Maar dat sportpart met al die bomen en struiken heeft iets aparts. Men kan er wandelen en er is ook een atletiekbaan aangelegd en voor deze sporters is het natuurlijk wel erg prettig om een beetje in de luwte te lopen in deze regio waar het vaak veel waait, omdat het tussen twee zeeën ligt. De kunstenaarskolonies hebben zich allemaal in bosrijke gebieden genesteld of je nu over Bergen, Oosterbeek, Laren, Fontainebleau, Barbizon hebt. Stuk voor stuk locaties waar een bosrijke omgeving was te vinden. Zelf groeide ik op in internaten in Soesterberg en in Kalmthout (B). In de bossen rond die dorpen kon je eindeloos wandelen en tot rust komen. En was het niet zo dat ons land zo'n twintig eeuwen terug veel bossen kende? Getuige de namen Hoogwoud, Aartswoud, Woudenberg, Woubrugge, Nibbixwoud, Damwoude, De Woude, Groenewoud, Woudsend, Abtswoude, Oostwoud, Westwoud, Renswoude, Schellingwoude, Woudrichem, Woudse Dijk, Wouterswoude. De plaatsnamen kwamen in bepaalde regio' veel voor, waar de bossen verdwenen omdat het cultuurland werd en agrariërs dat gingen gebruiken voor hun beroepsuitoefening. En landschapskunst, dat weet u, dat is te vinden in het park van Kroller Muller in Hoenderloo. Geniet van die mooie natuur en laten ze maar gauw die bossen gaan aanleggen, die ook een functie krijgen voor de recreatie-beoefening. Geniet van mooie dingen en dat geldt ook voor al die eenzame en oude mensen. Probeer die mensen nog wat moois te bieden en zeker geen wet tot ( vrijwillige) levensbeëindiging. Politici draven soms wel erg door met name die de leuze  Vrijheid hoog in het vaandel hebben staan. Onbegrijpelijk !!!!Kunstboeken, waaronder het boek Rembrandt, zijn leven, zijn schilderijen, lezingen, rondleidingen, taxaties, adviezen etc. reageren via deze blog  drs jjj artes admirans

Westfries Museum krijgt vijf kunstschatten terug

Unieke terugkeer van vijf van de 19 gestolen schilderijen

Column nr 433 dd 15 oktober 2016

Het haalde langs alle kanten alle media kanalen en Hans Geerding de directeur van het Westfries Museum was de koning te rijk. Dat mag je ook zijn als je vijf van je belangrijke collectie na 10 jaar omzwervingen tot in de Oekraïne weer aan het volk kan tonen. Al eerder stak ik de loftrompet voor de privé detective Arthur Brand. Als je je realiseert dat het Art Loss Register eindeloos niet teruggekeerde schilderijen herbergt, dan is dit wel een uitzonderlijke gang van zaken. Kon dat ook maar gelden voor La Musicienne  van de Lempicka, het lievelingsschilderij van  Dirk Scheringa, dat hij wegkaapte voor de neus van Madonna, die uiteindelijk maar stopte met bieden, omdat Dirk gewoon doorging en het veroverde.

In een gesprek in 2005 met toenmalige conservator Carel de Jong, werd volslagen in het duister getast zowel door directeur Spruit alsook de andere personeelsleden. Dat men de schilderijen op het spoor is gekomen, is uniek in de geschiedenis van de gestolen kunst en wellicht komen er van de veertien andere werken ook nog werken terug. Aangezien het museum hier in de buurt ligt, lag het voor de hand als kunsthistoricus om even de stand van zaken van de teruggekomen schilderijen te bekijken.  Het schilderij van Jacob Waben met de titel "Vrouw Wereld, 1622, 151 x 131 cm, heeft het avontuur redelijk overleefd. Zoals gesteld werd, heeft het werk in een lijst gehangen en buiten een opvallende naad aan de bovenzijde, zie je enkele beschadigingen aan de verf aan de  linker onderzijde van het doek. Ook het andere werk van Waben, de terugkeer van Jefta, 1625 afmeting 163 x 105 cm

was ook in de lijst gebleven of in een lijst gezet en ook dat schilderij heeft het redelijk overleefd.  Het doek van Isaak Ouwater  uit 1784, lag in een vitrine  Gezicht op de Nieuwstraat te Hoorn. 35 x 45 cm, een betrekkelijk klein werk en voorzover van buitenaf te zien, zag het doek er redelijk goed uit. Dat gold beslist niet voor  de twee opgerolde werken die daar maar voor een klein gedeelte te zien waren. Dat ging om de werken Boerenbruiloft ,uit 1671 , 174 x109 cm en een Keukenstuk van Floris van Schooten olieverf op doek 178 x 113 cm. Deze twee grote werken lagen opgerold en daarnaast een aantal dekens waarin ze gewikkeld waren geweest. Node mist het museum uiteraard dan bijzondere werk van Jan van Goyen, landschap met boerenkar uit 1632 en de bijzondere schilderijen van Mathias Withoos. Maar uiteraard ben je blij, wat inmiddels is losgeweekt uit dat criminele circuit, dat -zo later bleek - zich uitstrekte tot de separatisten in Oost Oekraïne. Zullen die criminelen nu vooraf niet hebben bedacht dat je deze schilderijen niet kunt aanbieden in de reguliere kunsthandel?? Resteert bijgevolg alleen als object voor deals in het boevencircuit, waar men blijkbaar heeft ontdekt dat kunst soms veel waard kan zijn. U kunt het museum in Hoorn nu gratis bezoeken,. Lichte twijfels rijzen er bij mij, als het museum het heeft over de kosten ten bedrage van € 100.000.- . Dat kan wel een zwaar tegenvallen, maar de intentie van restauratie is er.

Geniet van alle kunst dat over het algemeen veilig hangt in onze musea. Geniet van de andere kunsten als muziek, sport, beeldhouwwerk, architectuur. Heb daar oog voor en leef en wees in al die rijkdom een prettig, behulpzaam mens in je omgeving. Kunstboeken, lezingen, adviezen, taxaties, rondleidingen. Reageren ??  Gaarne via deze  blog
drsjjj artes admirans

De beschadigingen van het schilderij Jacob Waben, Vrouw wereld,. Bovenin zie je een streep lopen vermoedelijk als gevolg van het oprollen van het doek. Ook links onderin is de verf beschadigd

Bridget Riley in Haags Gemeentemuseum

Jaarlijkse reünie in Haags Gemeentemuseum

Column nr 432 dd. 4 oktober 2016 Werelddierendag

Het Haags Gemeentemuseum ( verdienste van Benno Tempel???) slaagt er al jaren al diverse exposities op niveau tegelijk te organiseren. Onder meer was het doel van onze reis de Engelse schilderes Bridget Riley ( 1931) maar al even boeiend was het thema van Mondriaan en de Stijl. Je mag haar rangschikken onder de abstracte kunst met name de OP-Art. In 1962 had zij een solo-expositie in Gallery One in Londen. Zij werkt met sterk contrasterende kleuren en gebruikt optische principes van een impressionistische schilderwijze. Als je haar cirkelvormige in elkaar draaiende lijnen bekijkt, is het ook alsof er beweging ontstaat, terwijl dat feitelijk natuurlijk helemaal niet zo is. Haar grote werk dat ter plekke in het museum aan de wand hangt is strak en kleurrijk. Qua techniek lijkt het op acryl, waterverf op de wand, maar evenzeer zou het met olieverf op linnen zijn gemaakt en strak tegen de muur zijn aangebracht zonder lijst.  Aan de overzijde zie je het ontwikkelingsproces in vier werkstukken met papieren gekleurde onderdelen en in de ontwikkeling kom je bij afbeelding vier, welk ontwerp zij dan op de wand van de zaal in het Gemeentemuseum heeft aangebracht. Op de buitenmuur van het museum tref je de afbeelding eveneens aan. Hieronder drie impressies van haar werken

Bridget Riley, Lagune 2 , 1997, olieverf op doek 147 x199 cm   ( boven)

Bridget Riley  Entice 2,  1974 , acryl op linnen, 164 x 137 cm  ( onder)
Bridget Riley  Rajasthan  2012 , Installation view  Kunstgalerie Stuttgart, uitvoering 2016 Haags Gem. Museum 

Op de wand boven de vier ontwerpen had zij een Engelse tekst hangen, met als slot A surprising  variety of sensual relationsships  In vertaling : . een verrassende variatie van gevoelige relatie-verhoudingen. ( 1990). Persoonlijk ontging mij die gevoeligheid, mijn collega wist het ook niet direct te plaatsen, maar om dat te ervaren, zal je meer van haar werken moeten bekijken en proberen te achterhalen wat zij met deze quote heeft bedoeld.

Bij de expositie Mondriaan en de Stijl,  hebben we eigenlijk de langste tijd doorgebracht omdat er veel maquettes te zien waren, zoals de stijlhuizen van Mondriaan in Amsterdam en New York. Bij die maquette in New York waren we ijverig op zoek naar zijn atelier, maar dat bleek ook gewoon in een hoek van de woonkamer zich te bevinden. Dat is dan wel letterlijk als Mondriaan dan de gevleugelde woorden spreekt : je kunt wonen in een schilderij. Bij een abstract werk uit 1921 Rood, Geel, Zwart, had de gele kleur de tand des tijds niet overleeft. De kleur was gecraqueleerd en dat ontstaan er uiteraard overwegingen bij de technische dienst of je dit wel/niet wil/kan restaureren. Uit die stijlperiode stond er ook een antieke keuken door Piet Zwart ontworpen voor de Bruynzeel fabriek. De keuken was in een vale blauwe kleur uitgevoerd en typerend voor die periode en de Stijl. Andere boeiende schilderijen waren de kaartspelers van Theo van Doesburg en van Bart van der Lek uit 1911 Oefening met geschut . Op de afbeelding stonden vier kanonnen opgesteld en een aantal militaire figuren erboven geplaatst in witte/zwarte militaire kostuums.  Is Van der Lek militair geweest of had hij voor het leger bijzondere interesses.

Tenslotte konden we ook nog genieten van Italiaanse glaskunst van Lino Tagliapietra ( 1934). Glazen gondels hingen aan draden op verschillende afstand van elkaar. 1998-1999 Elke gondel was een halve meter en buitengewoon spectaculair om te zien. Op Internet zie je een afbeelding van deze gondels. Kortom nog niet eens alles verteld van deze boeiende reuniedag. Als kunsthistorici moderne beeldende kunst konden wij ons hart ophalen. Kunstboeken, lezingen, adviezen. taxaties, essays, rondleidingen j.j.jong@quicknet.nl. Geniet van al dat moois in de musea, van ons cultureel erfgoed, van onze fraaie gebouwen en kerken. Daar moeten we zuinig op zijn.
drs jjj artes admirans.