Voormalig eiland ( jaren dertig van de 20e eeuw) met rijke cultuurschatten
Column nr 467 dd 7 augustus 2017
Aanvankelijk lag het in mijn voornemen met de serie over Vincent van Gogh door te gaan, maar de ervaringen die je opdoet tijdens een reis of bezoek hebben voorrang en deze columns moeten niet alleen boekenwijsheid verkondigen, maar veel meer moeten zij iets zeggen over eigen ervaringen en beleefde schoonheid. Daartoe reisden we af naar de Michaels kerk van Oosterland omdat daar een schilderijen expositie was te bewonderen van de Vatropse schildersgroep. Vatrop is een naam van een gedeelte van Wieringen. Het gebouw de Michaels kerk valt op door zijn Romaanse eenvoud en is de afgelopen jaren fraai gerestaureerd. Op het koor achter in de kerk prijkt de Latijnse tekst Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem Vertaling van psalm 40, vers 9. Heer u bent onze stut en steun van geslacht tot geslacht. De kleuren van het interieur zijn boeiend, ossenrood en petrolblauw. Een prachtig beeld van Michael is te zien in de apsis. Nadat de grote Pierre Cuypers over deze kerk zijn gotische visie had gerealiseerd en de oude Romaanse trekken gedeeltelijk had weten weg te poetsen, heeft men in latere instantie de kerk weer teruggebracht naar de Romaanse architectuur met de fraaie ronde vormen en dat is aardig geslaagd. Bij die laatste restauratiewerken kwam ook de crypte vrij en kon men het gedeelte van het altaar weer zichtbaar maken. Als je even terug gaat naar het tijdsgewricht van 1100, dan moet je vaststellen dat missonarissen of van Friesland of de kop van Noord Holland al varend de Zuiderzee zijn overgestoken en daar op het eiland een eerste kerk bouwden, weliswaar eerst primitief van hout, maar later door de eilandbewoners in steen opgetrokken, In de crypte kun de onderbouw herkennen van de vele zwerfstenen, die op het eiland ruim toentertijd voorhanden waren. De stenen bouw valt op door de grote kloostermoppen van zandsteen en of die zelf op het eiland zijn gewonnen, is mij niet bekend.
Dan de expositie. De meeste schilderijen waren met acryl geschilderd. Voor het werk van Greetje Klein met De rode roos, lijkt met een meer een gemengde techniek gewerkt te zijn al zou het ook gewoon olieverf op paneel kunnen zijn. Dat geldt ook voor het werk Drie vrouwen op een bank van Vina Braad-Kat. De aquarel van Lis Nielsen onder de naam Bloemenweelde viel op. Gerard Steigstra had moderne bomen geschilderd, waarvan het gebladerte in elkaar overliep. Zijn keuze van kleuren was buitengewoon boeiend : rood, roze, bruin op een groene achtergrond. De dichter, tekenaar, schilder Frans Visser was aanwezig met een werk onder de naam Klaprozen. Frans is een veelzijdig kunstenaar en ondergetekende had een keer het genoegen hem in zijn atelier te ontmoeten in Hippo. In de crypte was in een vitrinekast een werkje van Ineke Beuker te zien, enkele bloemen met inkttechniek. Het werk had geen titel. Marian de Groot was nog erg gehecht aan haar werk Kleurrijk mens. Haar schilderij had een behoorlijk formaat, waarop zij een vrouwengezicht in delen en in verschillende kleuren had opgedeeld, zonder dat het wezen van deze denkbeeldige vrouw was aangetast. Een boeiende expositie met van elck wat wils en daarom ook boeiend ook door de verscheidenheid van werk en kwaliteit. Wij informeerden nog even naar het verschijnsel Heidense Kapel te Stroe. Het bleek een voormalig opgebouwde kapel te zijn op de begraafplaats van Stroe. Een boeiende plek op het eiland omdat naar het hoogste punt in het landschap is gezocht. Met veel vrijwilligers en duurzame materialen heeft men de kapel weer herbouwd vorig jaar. Voor de bouw van dit christelijk gebouw heeft daar vermoedelijk een heiligdom gestaan dat toegewijd was aan de Germaanse Goden. De begraafplaats wordt omringd door hoge populieren en er zijn veel mooie graven te zien. Nog even een glimp opvangen van de Waddenzee met uitzicht op Den Helder en Texel en bij het beklimmen van de dijktrap, liepen we tegen een gezelschap van zestig mensen aan die besmeurd met het slijk van het wad, op weg waren naar hun vakantieverblijf om daar lekker onder de douche de modder te kunnen afspoelen. De vele vogels waren waar te nemen aan de rand het water. Al met al een boeiend bezoek aan het eiland dat in de jaren negentig van de vorige eeuw bijna weer een eiland werd. Het project was te ambitieus, maar de provincie Noord Holland verwierf hele stukken land, die nu door de boeren worden gepacht. Terugkopen doen ze liever niet. Het plan strandde door het feit, dat het aantal vakantie woningen dat gebouwd ging worden voor de verkoop, geen voldoende garantie bood, dat alle kosten van de infrastructuur gedekt waren. Waren de Wieringers er tegen? De suppoost van de Michaels kerk in ieder geval niet. Soms kan je om de hoek veel cultuur opsnuiven en hoef je geen honderden kilometers te reizen, maar ja, ook Wieringen ligt niet om de hoek van de deur, door schaalvergroting inmiddels wel in dezelfde gemeente. Geniet van uw vakantie. Kunstboeken, adviezen, lezingen, rondleidingen etc. contact via deze blog
Boven : foto van de Michaels kerk te Oosterland
No comments:
Post a Comment