Jan Weissenbruch 1822-1880 schilder van Stadsgezichten

Jan Weissenbruch 1822=1880 en  zijn neef J.H. Weissenbruch 1824-1903

Column nr.461 dd 26  juni 2017

Drukke tijden en vorige week geen gelegenheid gehad ervaringen met U te delen. Heeft U overigens

prof Carel Blotkamp voormalig professor KGS op de VU  gezien bij de presentatie van de werken van Carel Willink in kasteel Ruurlo van de heer Melchers op de TV
De heer Blotkamp is een Willink kenner bij uitstek en had hem ook een keer geïnterviewd. Ja, dan leer je iemand en zijn werk wel kennen.

We stappen even af HET NEDERLANDSE Kunstboek om wat meer te weten te komen van die 19e eeuwse schilders van stadsgezichten. Over J.H. Weissenbruch schreef ik in het verleden al een keer en de directe reden om Jan Weissenbruch te beschrijven is het feit dat me een mooi boek over hem mij cadeau werd gedaan.

Eerst nog even een paar weekend ervaringen. In het  Witte Kerkje te Heiloo exposeerde Maja Boot uit Blaricum die daar abstract werk van behoorlijk niveau had hangen. Ik vroeg haar waarom  zij zich profileerde als expressionist. Haar werk was dat beslist niet. Wat dat wel? Noem je zelf : Modern of modernistisch schilder en dat dekt de lading veel meer.  Zij werkte nog aan een schilderij dat zij had gestart op het strand van Noordwijk en dat had alle trekken van impressionisme. Toen ik dat ter berde bracht, wilde zij het schilderij, het zeil waar veel verf was te zien he haar schildersezel weghalen, Dat was helemaal niet de bedoeling, want dit tafereel liet zien, dat een kunstschilder hard moet werken. Zij had daar een soort abstract werk hangen met diffuse kleuren geel, grijs etc. Zij liet op een promotiekaart zien, dat de onderlaag en tekening met senna  waren geschilderd en inderdaad zal je die kleur nog hier en daar als achtergrond.

Een tweede Heiloo ervaring liet me met een mond vol tanden staan. Een mevrouw had op haar linkerarm een Madonna met kind laten graveren. Zij had brede armen en de gehele voorstelling was fraai gemaakt en was later nog met mooie rode rozen verder verfraaid. Ik vroeg haar hoe ze daartoe gekomen was. "Daar heb ik zo mijn eigen redenen voor" en ik wil Maria dichtbij me dragen en vervolgens voegde zij eraan toe dat zij zelf  kerkorganist was in de R.K. Kerk van Heiloo. Ongetwijfeld zal ze dan bedekte kleding dragen en zal de tattoo niet opvallen. Wat vindt U nu van de getatoeëerde armen van veel jonge mensen met name van profvoetballers? Het is al jaren lang een rage. Het is een kunstuiting, maar waarom doen de tatoeëerders dat niet op externe dragers, als hout, linnen, koper?  Voor de dragers van tattoos is het geen probleem dat het levenslang op het lichaam blijft, maar daar stappen ze lichtelijk overheen en vinden dat zij hun/haar lichaam niet verminken, maar verfraaien en toch is het een vorm van mutilatie. Wettelijk valt het niet te verbieden, maar je lichaam en je huid is van nature al mooi, maar voor deze mensen blijkbaar niet mooi genoeg. Of er wetenschappelijke studie naar het verschijnsel is gemaakt, is mij niet bekend, maar het zou voor studenten een mooi onderwerp zijn voor een scriptie. Body painting als kunstvorm lijkt al min of meer geaccepteerd.

Sorry Sorry, voor deze uitweidingen. Als academisch student moet je dit soort zaken naast je leggen en je tot het onderwerp beperken, maar voor een kunsthistoricus met een journalistieke inslag zal dat altijd moeilijk blijven en ik eigen me deze vrijheid maar toe, of u het nu wel/niet mee eens bent. 

Jan Weissenbruch was een typische vertegenwoordiger van de Haagse School. Trefzeker kon hij
alle effecten van licht en schaduw in zijn schilderijen aangeven. Hij werkte veel in het rustieke rivierengebied met name in Leerdam, Kinderdijk, Culemborg. Bij zijn stadsgezichten werkte hij heel detaillistisch. Blauwe luchten en markante composities maakten hem tot een groot schilder van de Haagse School. Zijn neef  schilderde onder andere in Rhenen en dat werk was uitgekozen bij een werkstuk "Collectieonderzoek " op de VU/ Gekozen is voor een stadsgezicht van Haarlem en als u in die stad woont, kunt u zelf het tijdsbeeld van 1860 vergelijken met het huidige. Veel is nog herkenbaar en dat was in de tijd dat ik in Haarlem werkte ( 1977-2000) ook zeker het geval.

Jan Weissenbruch, De Grote Markt en oude Bavo, 1860, olieverf op doek, 80.5 x 109 cm,  Collectie Jan Janssens. Loon op Zand

Je zult zo'n schilderij in je bezit hebben. Waar u even op moet letten, buiten wat u zelf allemaal ziet. De prachtige wolkenluchten, De zon op diverse delen van de Bavo,  De slagschaduwen van de figuren en het hondje. Coster, de vermeende uitvinder van de boekdrukkunst kunt u nog altijd op de markt vinden. Of alle panden er nog staan zoals op dit schilderij, kan ik niet beoordelen, maar Haarlemmers mogen reageren via deze blog.

Geniet van alle mooie dingen van het leven en laat u niet ontmoedigen door al het geweld, dat sommige groeperingen menen te moeten uitoefenen om de westerse maatschappij uit balans te brengen. Dappere strijders zeggen dan, dat het gewoon niet gaat lukken.

Kunstboeken, adviezen, taxaties, lezingen, rondleidingen etc. reageren via deze blog

drs jjj artes admirans

e