Carel Willink, Bosrand met ruïne, 1939, olieverf op doek, 58 x 74 cm kasteel Ruurlo, foto drs j.j.jong
Kunstschilder en visionair
Column nr 498 dd 19 maart 2018
Kan je zijn kunst waarderen, begrijpen ? Daar is wat studie voor nodig. En toevalligerwijs komt dat op je pad, omdat in een museum niet ver van je woonplaats veel werk van hem te zien is en dat de VU uit Amsterdam veel onderzoek deed en bezig was met het opzetten van een bestandscatalogus. De docenten waren er ook bij betrokken en hadden contact met Scheringa en met de directeur Emily Ansenk. Een andere docent had er niet zoveel mee, zei ze, toen we met een groep studenten naar Utrecht reisden om een bezoek te brengen aan het Centraal Museum te Utrecht om daar kennis te maken met de Rietveld collectie en andere avant-gardisten. De eerste kennismaking met Carel Willink was al ver voordat de studie KGS aan de Vu werd begonnen. Een collega in Halfweg bij de BAM had mij een boek over deze schilder gegeven, dat als relatiegeschenk aan het bedrijf was geschonken. Zij wist dat mijn interesse bij de kunst lag. Het boek -fraai vorm gegeven- werd door oudste zoon erg gewaardeerd en in een vrijgevige bui werd het hem gegeven. Er wordt wel weer een nieuw exemplaar gevonden op een boekenmarkt of een tweedehands boekenwinkel. Gelukkigerwijs werd er weer eentje ontdekt en aangeschaft.
Carel Willink ( 1900-1983) valt op door zijn verscheidenheid in werk en de hoeveelheid werken die werden geproduceerd.. Zijn vader had een garagebedrijf in Amsterdam en zag die artistieke aandrang van zijn zoon niet zo zitten. Na zijn HBS ging hij dan ook op advies van zijn ouders bouwkunde studeren in Delft, maar dat werd niets. Hij schreef een brief naar zijn ouders en wilde echt kunstschilder worden, Zijn vader ging overstag en wilde zijn studie aan de Kunstacademie van Düsseldorf wel betalen, maar hij werd daar afgewezen. Men vond hem te modern. Een poging om op de Staatliche Hochschule te Berlijn te gaan studeren kapte af omdat zijn vader die kosten te hoog vond. Hij ging zijn vak verder verdiepen bij de vrije tekenschool van Hans Baluschek in Berlijn. Daar leerde hij veel en voelde zich thuis. Hij werd in 1922 lid van de schildersgroep de Novembergruppe. n In 1924 kwam hij terug naar Amsterdam met alles wat hij had gemaakt en exposeerde in Gebouw Huystee en vervolgens vele jaren achtereen in Stedelijk Museum Amsterdam, van 1924 jaarljks tot en met 1929. Het begin van een eindeloze reeks exposities. Wat indrukken van zijn werken
Kunstschilder en visionair
Column nr 498 dd 19 maart 2018
Kan je zijn kunst waarderen, begrijpen ? Daar is wat studie voor nodig. En toevalligerwijs komt dat op je pad, omdat in een museum niet ver van je woonplaats veel werk van hem te zien is en dat de VU uit Amsterdam veel onderzoek deed en bezig was met het opzetten van een bestandscatalogus. De docenten waren er ook bij betrokken en hadden contact met Scheringa en met de directeur Emily Ansenk. Een andere docent had er niet zoveel mee, zei ze, toen we met een groep studenten naar Utrecht reisden om een bezoek te brengen aan het Centraal Museum te Utrecht om daar kennis te maken met de Rietveld collectie en andere avant-gardisten. De eerste kennismaking met Carel Willink was al ver voordat de studie KGS aan de Vu werd begonnen. Een collega in Halfweg bij de BAM had mij een boek over deze schilder gegeven, dat als relatiegeschenk aan het bedrijf was geschonken. Zij wist dat mijn interesse bij de kunst lag. Het boek -fraai vorm gegeven- werd door oudste zoon erg gewaardeerd en in een vrijgevige bui werd het hem gegeven. Er wordt wel weer een nieuw exemplaar gevonden op een boekenmarkt of een tweedehands boekenwinkel. Gelukkigerwijs werd er weer eentje ontdekt en aangeschaft.
Carel Willink ( 1900-1983) valt op door zijn verscheidenheid in werk en de hoeveelheid werken die werden geproduceerd.. Zijn vader had een garagebedrijf in Amsterdam en zag die artistieke aandrang van zijn zoon niet zo zitten. Na zijn HBS ging hij dan ook op advies van zijn ouders bouwkunde studeren in Delft, maar dat werd niets. Hij schreef een brief naar zijn ouders en wilde echt kunstschilder worden, Zijn vader ging overstag en wilde zijn studie aan de Kunstacademie van Düsseldorf wel betalen, maar hij werd daar afgewezen. Men vond hem te modern. Een poging om op de Staatliche Hochschule te Berlijn te gaan studeren kapte af omdat zijn vader die kosten te hoog vond. Hij ging zijn vak verder verdiepen bij de vrije tekenschool van Hans Baluschek in Berlijn. Daar leerde hij veel en voelde zich thuis. Hij werd in 1922 lid van de schildersgroep de Novembergruppe. n In 1924 kwam hij terug naar Amsterdam met alles wat hij had gemaakt en exposeerde in Gebouw Huystee en vervolgens vele jaren achtereen in Stedelijk Museum Amsterdam, van 1924 jaarljks tot en met 1929. Het begin van een eindeloze reeks exposities. Wat indrukken van zijn werken
Carel Willink, portret van Wilma, olieverf op doek, 112 x 80 cm, 1952
A.C. Willink, zelfportret, olieverf op doek, 60 x41 cm, 1926 Stedelijk Museum Amsterdam
A. C. Willink, Zeppelin, olieverf op doek,, 1933, 75 x 100 cm, voormalige Scheringa collectie nu Museum More, Gorssel
A.C. Willink, De zilveren bruiloft, 1924, olieverf op doek 170 x 190 cm.
Enige indrukken van het werk van deze bijzondere Nederlandse schilder. In het produceren van zelfportretten kan hij Vincent van Gogh naar de kroon steken. Verder schilderde hij in 1945 Het meisje in renaissance kostuum met schaapje., Tijdens de VU studie bezochten wij de ING collectie in Amstelveen, een prachtig gebouw en als je daar dan binnenkomt, sta je meteen pal voor dat meisje. Je kunt je ogen er niet van afhouden en gebiologeerd stond je tien minuten te kijken naar dat fraaie werk met al die bijzondere kleren. Een bijzondere Nederlandse schilder, maar zonder hype en dat is prima. Kunstboeken, lezingen, rondleidingen, adviezen, essays. U mag mij via deze blog benaderen
drs jjj artes admirans
No comments:
Post a Comment