Het grootste Russische Museum: De Hermitage van St. Petersburg.
Column nr 453 dd 19 april 2017
Of ik geen column in Rusland voor U had kunnen schrijven? Nee, ik had geen laptop mee en het reisprogramma was dermate overladen, dat je niets wilde missen en vervolgens geen tijd meer overhad. In de jacht om veel Rembrandt schilderijen lijfelijk te kunnen ervaren, ontbrak nog de Hermitage van St. Petersburg met een grote collectie Rembrandts. Dinsdag 11 april jl, dus vorige week togen we met 31 Belgische en Nederlandse toeristen vanaf hotel St. Petersburg ( 1980- gebouwd destijds voor de Olympische Spelen) met de metro naar de Hermitage. Die metro ligt buitengewoon diep en vervolgens liepen we wat trappen om op een andere lijn over te stappen om na een 10 minuten lopen de Hermitage te bezoeken. Mijn smartphone liet ik per abuis in mijn overjas zitten, dus moest ik voor de controle terug om die op te halen want anders had ik u deze foto's
niet kunnen laten zien.
Of ik geen column in Rusland voor U had kunnen schrijven? Nee, ik had geen laptop mee en het reisprogramma was dermate overladen, dat je niets wilde missen en vervolgens geen tijd meer overhad. In de jacht om veel Rembrandt schilderijen lijfelijk te kunnen ervaren, ontbrak nog de Hermitage van St. Petersburg met een grote collectie Rembrandts. Dinsdag 11 april jl, dus vorige week togen we met 31 Belgische en Nederlandse toeristen vanaf hotel St. Petersburg ( 1980- gebouwd destijds voor de Olympische Spelen) met de metro naar de Hermitage. Die metro ligt buitengewoon diep en vervolgens liepen we wat trappen om op een andere lijn over te stappen om na een 10 minuten lopen de Hermitage te bezoeken. Mijn smartphone liet ik per abuis in mijn overjas zitten, dus moest ik voor de controle terug om die op te halen want anders had ik u deze foto's
Rembrandt van Rijn, jonge man met snor, 1634, olieverf op paneel
Een van de zalen van de Hermitage, die destijds werden verwarmd met hoge platelen kachels, die een Delfts blauwe indruk achterlieten
Rembrandt van Rijn, portret van Baertjen Martens,echtgenote van Herman Doomer, ( 1596-1640), olieverf op paneel, 1640.
Herman Doomer was een lijstenmaker, die bekend was om zijn lijsten van balein. Of hij ook lijsten voor Rembrandt maakte is niet bekend. Het was een dubbel portret. Het schilderij van echtgenoot Herman Doomer hangt in het Metropolitan Museum of Art in New York. Het echtpaar is dus gescheiden.
Dit winterpaleis van Catharina de Groote, herbergt oneindig veel kunstschatten en zou je die allemaal een minuut willen bekijken, dan heb je ongeveer drie jaar nodig. Onze Russische gids Anija, die overigens goed Nederlands sprak, leidde ons langs alle grote Nederlandse en Belgische schilders van de Gouden Eeuw. Een stilleven van Heda, landschap van Jacob van Ruysdael, Jan Steen, en ook tal van schilderijen van Rubens waren daar te zien. Kortom , zo langzamerhand hebben we in alle Europese musea de Rembrandt nu bekeken en bij de laatste Late Rembrandt was ook de terugkeer van de Verloren Zoon, te bewonderen, waar ik wel een afbeelding van heb op mijn smartphone maar deze nog naar internet moet omzetten. Als je een uur of drie hebt rondgedoold, heb je als je groepsgewijs de rondleiding beleeft, niet zozeer meer de behoefte om nog meer te proeven van die rijke Russische cultuurschatten, maar was je op eigen gelegenheid geweest, hadden we zeker de vleugel van de Franse impressionisten nog bezocht, maar onze gids Anija had nog andere verplichtingen omdat zij naar Estland moest omdat haar vader was overleden en bij de KGB moest zij een visum aanvragen. Rusland kent een intern paspoort en voor het buitenland geldt een geheel ander paspoort. Wij kunnen dat regelen met een visum.
Herman Doomer was een lijstenmaker, die bekend was om zijn lijsten van balein. Of hij ook lijsten voor Rembrandt maakte is niet bekend. Het was een dubbel portret. Het schilderij van echtgenoot Herman Doomer hangt in het Metropolitan Museum of Art in New York. Het echtpaar is dus gescheiden.
Dit winterpaleis van Catharina de Groote, herbergt oneindig veel kunstschatten en zou je die allemaal een minuut willen bekijken, dan heb je ongeveer drie jaar nodig. Onze Russische gids Anija, die overigens goed Nederlands sprak, leidde ons langs alle grote Nederlandse en Belgische schilders van de Gouden Eeuw. Een stilleven van Heda, landschap van Jacob van Ruysdael, Jan Steen, en ook tal van schilderijen van Rubens waren daar te zien. Kortom , zo langzamerhand hebben we in alle Europese musea de Rembrandt nu bekeken en bij de laatste Late Rembrandt was ook de terugkeer van de Verloren Zoon, te bewonderen, waar ik wel een afbeelding van heb op mijn smartphone maar deze nog naar internet moet omzetten. Als je een uur of drie hebt rondgedoold, heb je als je groepsgewijs de rondleiding beleeft, niet zozeer meer de behoefte om nog meer te proeven van die rijke Russische cultuurschatten, maar was je op eigen gelegenheid geweest, hadden we zeker de vleugel van de Franse impressionisten nog bezocht, maar onze gids Anija had nog andere verplichtingen omdat zij naar Estland moest omdat haar vader was overleden en bij de KGB moest zij een visum aanvragen. Rusland kent een intern paspoort en voor het buitenland geldt een geheel ander paspoort. Wij kunnen dat regelen met een visum.
Doch ook dat visum leek voor de Russische autoriteiten nog niet genoeg. Voordat we het vliegveld van Moskou op Vrijdag 7 april jl. konden verlaten, dienden we een uur in de rij te staan, omdat er nog een apart inlegvelletje werd gemaakt, dat je diende te tekenen. In Sint Petersburg werd dit er weer uitgehaald. Ook onze gidsen konden dit ook niet thuisbrengen, maar de controle was verscherpt en zal ongetwijfeld te maken gehad hebben met de metro aanslag in Sint Petersburg. Na ons bezoek aan de Hermitage gingen we per Russische taxi naar het hotel. Kosten 350 roebel=( ongeveer 6 euro)
De komende weken komen er nog meer verhalen "over de metro van Moskou, over het klooster Lavra en de talloze prachtige kathedralen en paleizen.
We hebben de grandeur van het Czarenrijk met eigen ogen kunnen zien. Nagenoeg waren het allemaal Italiaanse architecten die paleizen en tuinen ontwierpen. De Russen hadden een grote voorkeur voor de overdadige Barokstijl en dat had alleen maar als doel om de andere grote volken te laten zien hoe goed het was in dat land. Dat was natuurlijk bedrog, want het volk was de klos en de Czaren regeerden in weelde over de rug van het volk. In 1917 werd daar rigoureus een einde aan gemaakt.
Dit zijn zo de eerste indrukken,. U krijgt er vast en zeker nog wel een paar.
We kunnen u deze reis aanbevelen. Oud minister Opstelten wil er ook al een kijkje gaan nemen, maar die wil nog met de Trans Siberische spoorlijn reizen. Onze treinreis van Moskou naar St..Petersburg was te doen, maar niet comfortabel. Slechts een lichte slaap was mijn deel. Dat geschommel van die trein wiegde me maar niet in een diepe slaap.
Geniet, leef, de lente laat nog even op zich wachten. In onze berkenboom heeft zich een spechtenechtpaar genesteld. Daar willen zij natuurlijk in broeden, maar de lage temperaturen laten dat nu nog niet toe.
Kunstboeken, lezingen, rondleidingen, essays, adviezen, taxaties etc.
reageren via deze blog
No comments:
Post a Comment