De metro van Moskou

Elk station een museum op zich

Column nr 454 dd. 25 april 2017

Afbeelding van Lenin

 Afbeelding van een belangrijk Russisch persoon

Een van de fraaie plafondafbeeldingen

Natuurlijk heeft ieder van U kennis genomen van het feit, dat de metro van Moskou wereldfaam heeft. Dat weet je dan, maar als je daadwerkelijk in al die stations ronddoolt, heb je ogen te kort. Sowieso ligt de Moskouse metro behoorlijk diep en je hebt vijf minuten nodig om met de roltrap in de kroften af te dalen

De burgers van de communistische heilsstaat

Sport en spel, dansen, schaken, het goede leven van een burger in de heilsstaat

foto's Jan J.Jong

Nu is het natuurlijk wel zo, dat de reisleiders je de mooiste stations laten zien en dat doet iedereen die zijn land wil promoten.  De Moskoviet is trots op zijn metro en dat mag ook, omdat het uniek in de wereld is. In het traject waar ongeveer tien stations lagen, werden er diverse over geslagen, omdat blijkbaar niet elk station iets bijzonders te bieden had. Bijzonder knap van onze reisleider Vladimir dat hij 31 toeristen zo snel in en uit de metro wist te dirigeren. Grappig was ook en dat vertelde hij dat hij bij het poortje van de ingang 31 keer op de elektrische zoeker met zijn kaart plaatste en dat de 32e altijd nog een Moskoviet even meeliftte op de doorgang. Vladimir was dat wel gewend en vond dat zelf ook wel komisch.  Een tolerant gebaar naar de inwoners van deze wereldstad, die het toerisme feitelijk nog niet ontdekt hebben. In Sint Petersburg is dat echt wel anders. Deze stad ziet meer het economisch belang van toerisme en die stad is er meer op toegerust en speelt er handiger op in. Maat dat zal met de snelle verwestering van Moskou de komende tijd zeker gaan veranderen en zullen de Moskovieten ook hun slaatje uit deze bron van inkomsten gaan slaan. Een ander opvallend  stadsbeeld, was dat de rondreizende auto's er zo vreselijk smerig  uit zagen. Vladimir gaf als oorzaak, dat vooral de wegen buiten Moskou slecht en smerig waren en in dat buitengebied, dat we bezochten waren de wegen ook inderdaad slecht. De metro in Sint Petersburg was veel soberder en de reisleider vertelde nog dat na de aanslag de metro enkele dagen gesloten bleef. Miljoenen mensen die dagelijks de metro gebruiken moesten op een of andere manier toch op hun werk zien te komen. Juist in die dagen was er sprake van een enorme solidariteit onder de inwoners van St. Petersburg. Iedereen hielp iedereen en de taxi's vervoerden gratis de mensen naar het werk en ineens was iedereen hulpvaardig als het om vervoersproblemen ging. Het bovengrondse vervoer, kent een tram, bussen en trolleybus en die zaten in die dagen natuurlijk helemaal tjokvol. We kunnen u deze reis aanbevelen en alhoewel wij een druk programma hadden, wilde je beslist niets missen zoals een concert van een Byzantijns koor. Je kunt je in die steden gemakkelijk een paar weken vermaken en wij moesten het slechts met een week doen, maar dat doe je het ook uiterst intensief. Geniet van mooie vakanties, dat hoort bij ons bestaan. Het voorjaarsweer laat helaas nog op zich wachten en onze nieuwe bewoners - twee spechten in onze berkenboom- moeten ook het warmere weer afwachten, voordat zij verder kunnen om nieuwe kroost op te voeden. IJverig zijn ze bezig om het gat in de boom nog breder en dieper te maken, zodat de jongen ook de ruimte hebben om te groeien en uit te vliegen als ze sterk genoeg zijn. Kunstboeken, lezingen, adviezen, taxaties, rondleidingen , meld je via deze blog

drsjjj artes admirans

De hermitage van St. Petersburg

Het grootste Russische Museum: De Hermitage van St. Petersburg.

Column nr 453 dd 19 april 2017

Of ik geen column in Rusland voor U had kunnen schrijven? Nee, ik had geen laptop mee en het reisprogramma was dermate overladen, dat je niets wilde missen en vervolgens geen tijd meer overhad. In de jacht om veel Rembrandt schilderijen lijfelijk te kunnen ervaren, ontbrak nog de Hermitage van St. Petersburg met een grote collectie Rembrandts. Dinsdag 11 april jl, dus vorige week togen we met 31 Belgische en Nederlandse toeristen vanaf hotel  St. Petersburg ( 1980- gebouwd destijds voor de Olympische  Spelen) met de metro naar de Hermitage. Die metro ligt buitengewoon diep en vervolgens liepen we wat trappen om op een andere lijn over te stappen om na een 10 minuten lopen de Hermitage te bezoeken. Mijn smartphone liet ik per abuis in mijn overjas zitten, dus moest ik voor de controle terug om die op te halen want anders had ik u deze foto's

niet kunnen laten zien.

Rembrandt van Rijn, jonge man met snor, 1634, olieverf op paneel

Een van de zalen van de Hermitage, die destijds werden verwarmd met hoge platelen kachels, die een  Delfts blauwe indruk achterlieten

Rembrandt van Rijn, portret van Baertjen Martens,echtgenote van Herman Doomer, ( 1596-1640), olieverf op paneel, 1640.
Herman Doomer was een lijstenmaker, die bekend was om zijn lijsten van balein. Of hij ook lijsten voor Rembrandt maakte is niet bekend. Het was een dubbel portret. Het schilderij van echtgenoot Herman Doomer hangt in het Metropolitan Museum of Art in New York. Het echtpaar is dus gescheiden.

Dit winterpaleis van Catharina de Groote, herbergt oneindig veel kunstschatten en zou je die allemaal een minuut willen bekijken, dan heb je ongeveer drie jaar nodig. Onze Russische gids Anija, die overigens goed Nederlands sprak, leidde ons langs alle grote Nederlandse en Belgische schilders van de Gouden Eeuw. Een stilleven van Heda, landschap van Jacob van Ruysdael, Jan Steen, en ook tal van schilderijen van Rubens waren daar te zien. Kortom , zo langzamerhand hebben we in alle Europese musea de Rembrandt nu bekeken en bij de laatste Late Rembrandt was ook de terugkeer van de Verloren Zoon, te bewonderen, waar ik wel een afbeelding van heb op mijn smartphone maar deze nog naar internet moet omzetten. Als je een uur of drie hebt rondgedoold, heb je als je groepsgewijs de rondleiding beleeft, niet zozeer meer de behoefte om nog meer te proeven van die rijke Russische cultuurschatten, maar was je op eigen gelegenheid geweest, hadden we zeker de vleugel van de Franse impressionisten nog bezocht, maar onze gids Anija had nog andere verplichtingen omdat zij naar Estland moest omdat haar vader was overleden en bij de KGB moest zij een visum aanvragen. Rusland kent een intern paspoort en voor het buitenland geldt een geheel ander paspoort. Wij kunnen dat regelen met een visum. 

Doch ook dat visum leek voor de Russische autoriteiten nog niet genoeg. Voordat we het vliegveld van Moskou op Vrijdag 7 april jl. konden verlaten, dienden we een uur in de rij te staan, omdat er nog een apart inlegvelletje werd gemaakt, dat je diende te tekenen. In Sint Petersburg werd dit er weer uitgehaald. Ook onze gidsen konden dit ook niet thuisbrengen, maar de controle was verscherpt en zal ongetwijfeld te maken gehad hebben met de metro aanslag in Sint Petersburg. Na ons bezoek aan de Hermitage gingen we per Russische taxi naar het hotel. Kosten 350 roebel=( ongeveer 6 euro)

De komende weken komen er nog meer verhalen "over de metro van Moskou, over het klooster Lavra en de talloze prachtige kathedralen en paleizen.

We hebben de grandeur van het Czarenrijk met eigen ogen kunnen zien. Nagenoeg waren het allemaal Italiaanse architecten die paleizen en tuinen ontwierpen. De Russen hadden een grote voorkeur voor de overdadige Barokstijl en dat had alleen maar als doel om de andere grote volken te laten zien hoe goed het was in dat land. Dat was natuurlijk bedrog, want het volk was de klos en de Czaren regeerden in weelde over de rug van het volk. In 1917 werd daar rigoureus een einde aan gemaakt.

Dit zijn zo de eerste indrukken,. U krijgt er vast en zeker nog wel een paar.

We kunnen u deze reis aanbevelen. Oud minister Opstelten wil er ook al een kijkje gaan nemen, maar die wil nog met de Trans Siberische spoorlijn reizen. Onze treinreis van Moskou naar St..Petersburg was te doen, maar niet comfortabel. Slechts een lichte slaap was mijn deel.  Dat geschommel van die trein wiegde me maar niet in een diepe slaap.

Geniet, leef, de lente laat nog even op zich wachten. In onze berkenboom heeft zich een spechtenechtpaar genesteld. Daar willen zij natuurlijk in broeden, maar de lage temperaturen laten dat nu nog niet toe.

Kunstboeken, lezingen, rondleidingen, essays, adviezen, taxaties etc.

reageren via deze blog