column nr 328 dd 1 augustus 2014
Als je zeven jaar met elkaar studeert, ontstaan spontaan vriendschappen. In de groep waarmee je nagenoeg alle dagen omging, zaten hoofdzakelijk senior studenten, die al een heel leven achter de rug hadden en deze studie als nieuwe levenskans zagen en beleefden. Voor mij persoonlijk was het een afsluiting van een middelbare school en een studie filosofie. Voor CH, met wie ik veel optrok, een fase in haar carrière, welke bekroond werd met een baan bij het Van Abbe Museum in Eindhoven, waar ze nu werkt. Ja, waarom voel je jezelf aangetrokken tot bepaalde mensen. Daar zijn geen verklaringen voor, dat overkomt je. Ch. studeerde in 2010 af en in 2007 was mijn afstudeerjaar. Na 2007 hebben we elkaar nog meerdere malen ontmoet onder meer in het Singer Museum in Laren bij gelegenheid van een Jan Sluijters expositie en gisteren om samen te genieten van het nieuwe Rijks en de verbouwing van het van Gogh. De twee museumjaarkaarten die in mijn bezit waren omdat ik met haast op toezending had aangedrongen omdat ons plan om de musea te bezoeken, eerder was gepland, maar niet door kon gaan, leverden wat amusement op. Bij het Rijks waren beide goed voor toegang, bij het Van Gogh niet. Lopend door de scan had ik tas, sleutels etc. in het bakje gelegd, maar vergeten om mijn zakmes en enkele munten erbij te leggen. Liep onder de poort door en okay??? Later liet ik Ch mijn zakmes zien, dat inderdaad wel een stuk plastic als omhulsel heeft, maar echt verder van ijzer is. Wat we artistiek beleefden? Een fraai portret van Marie Jeanette de Lange uit 1900 van Jan Toorop, ( 1900) hier en daar zelfs pointillistisch. Toorop had deze dame geportretteerd omdat zij voorvechtster was van de Vereeniging van verbetering van de dameskleding. Een fraai werk van Jan Mankes, een landschap met hoog oprijzende bomen, iel geschilderd ( 1915). Het voormalige Scheringa museum had veel werk van hem. Een zelfportret van Carel Willink, afgebeeld als Johannes de Doper als kluizenaar in de woestijn ( 1937.1938) Het Scheringamuseum had veel Willink 's. Naar de bovenste verdieping om het Bantam vliegtuig Bat 123 te bewonderen. Hoe breed de spanwijdte van de vleugels: schatting JJJ 7 meter, schatting Ch: 8/9 meter. Een fraai affiche van Van Nelle : pakjes koffie, ontworpen door A, M Cassandre 1901, strak . Mijn indruk was dat het voor een van de kantoren was ontworpen en niet voor de bühne, daarvoor had het te weinig commerciële impact. Dan even gekeken naar de vierkante man van Karel Appel (1951) Zijn lijf was net zo groot als zijn hoofd, daarom ook de vierkante man en gekeken bij het reliëf "Vierkant "van Jan Schoonhoven, een reliëf met hokjes in een verdeling van 10 x 10. Een nieuw werk van Schoonhoven kon het Rijks niet aanschaffen omdat het meer dan drie ton moest doen en dat was boven het budget van het Rijks. Na de lunch bij het Stedelijk op naar het Van Gogh als we niet te lang in de rij moesten staan. Met onze Museumjaarkaart viel dat gelukkig mee. Fraai werk van Odilon Redon bewonderd , zwarte schaal met bloemstuk van papavers, asters en seringen en ernaast de echte vaas. Fraaie stillevens van Vincent uit zijn vroege periode van een paar leren klompen en schoenen ( 1886/1887) Uit 1890 een korenveld onder onweerslucht . Uit 1887 een figuur wandelend langs de Seine met die gele grond kleurt. Grappig was een doosje met bolletjes wol welke hij als voorbeeld gebruikte voor zijn kleurstelling. Nog een jong schilderij uit 1884, een populierenlaan in Zundert , fraai perspectief met huis op achtergrond en een Brabantse boerin op voorgrond. De pastorie van Nuenen ( 1885) nu museum en nog altijd niet bezocht. Volgend jaar met Ch. er maar heen.?!!! Tenslotte niet zover van Eindhoven af. Van Gogh was toch een bijzondere landschapsschilder. Als je De Oogst" uit 1888 nauwkeurig bekijkt. is het of je op dat afgemaaide korenveld staat met die opgetaste korenschelven. Zijn schetsen maakte hij dan ook daar ter plekke met waterverf, om het in Arles in zijn atelier in olieverf af te werken. Het coloriet van de Mons Majour ( 1888) blijft uit de toon vallen ten opzichte van zijn vele andere werk, maar het kan zijn dat hij experimenterend andere verfsoorten heeft gebruikt. Een kleiner schilderij uit 1890 met cipressen en twee dames op de voorgrond was echte Goghiaans. Dikke verftoetsen en vlamachtige halen en als het ware golvende wolken. Afscheid van het Van Gogh met zijn zelfportret ui 1887 met rode baard, een jas met veel kleuren en een wit boord. Waarom toch altijd zoveel zelfportretten, vroegen wij aan elkaar? Er was toentertijd geen fotografie en dit soort mensen was wel een beetje ijdel en egocentrisch. Afscheid van het museumplein met die prachtige musea. Geniet, leef, wees creatief, bezoek musea of de Zijper kunstroute of andere kunstuitingen als de Nicolaas Kerk in Amsterdam met zijn fraaie Dunselman kruisgang. Kunstboeken, lezingen, adviezen
drs jjj artes admirans
No comments:
Post a Comment