Jan Weissenbruch 1822-1880 schilder van Stadsgezichten

Jan Weissenbruch 1822=1880 en  zijn neef J.H. Weissenbruch 1824-1903

Column nr.461 dd 26  juni 2017

Drukke tijden en vorige week geen gelegenheid gehad ervaringen met U te delen. Heeft U overigens

prof Carel Blotkamp voormalig professor KGS op de VU  gezien bij de presentatie van de werken van Carel Willink in kasteel Ruurlo van de heer Melchers op de TV
De heer Blotkamp is een Willink kenner bij uitstek en had hem ook een keer geïnterviewd. Ja, dan leer je iemand en zijn werk wel kennen.

We stappen even af HET NEDERLANDSE Kunstboek om wat meer te weten te komen van die 19e eeuwse schilders van stadsgezichten. Over J.H. Weissenbruch schreef ik in het verleden al een keer en de directe reden om Jan Weissenbruch te beschrijven is het feit dat me een mooi boek over hem mij cadeau werd gedaan.

Eerst nog even een paar weekend ervaringen. In het  Witte Kerkje te Heiloo exposeerde Maja Boot uit Blaricum die daar abstract werk van behoorlijk niveau had hangen. Ik vroeg haar waarom  zij zich profileerde als expressionist. Haar werk was dat beslist niet. Wat dat wel? Noem je zelf : Modern of modernistisch schilder en dat dekt de lading veel meer.  Zij werkte nog aan een schilderij dat zij had gestart op het strand van Noordwijk en dat had alle trekken van impressionisme. Toen ik dat ter berde bracht, wilde zij het schilderij, het zeil waar veel verf was te zien he haar schildersezel weghalen, Dat was helemaal niet de bedoeling, want dit tafereel liet zien, dat een kunstschilder hard moet werken. Zij had daar een soort abstract werk hangen met diffuse kleuren geel, grijs etc. Zij liet op een promotiekaart zien, dat de onderlaag en tekening met senna  waren geschilderd en inderdaad zal je die kleur nog hier en daar als achtergrond.

Een tweede Heiloo ervaring liet me met een mond vol tanden staan. Een mevrouw had op haar linkerarm een Madonna met kind laten graveren. Zij had brede armen en de gehele voorstelling was fraai gemaakt en was later nog met mooie rode rozen verder verfraaid. Ik vroeg haar hoe ze daartoe gekomen was. "Daar heb ik zo mijn eigen redenen voor" en ik wil Maria dichtbij me dragen en vervolgens voegde zij eraan toe dat zij zelf  kerkorganist was in de R.K. Kerk van Heiloo. Ongetwijfeld zal ze dan bedekte kleding dragen en zal de tattoo niet opvallen. Wat vindt U nu van de getatoeëerde armen van veel jonge mensen met name van profvoetballers? Het is al jaren lang een rage. Het is een kunstuiting, maar waarom doen de tatoeëerders dat niet op externe dragers, als hout, linnen, koper?  Voor de dragers van tattoos is het geen probleem dat het levenslang op het lichaam blijft, maar daar stappen ze lichtelijk overheen en vinden dat zij hun/haar lichaam niet verminken, maar verfraaien en toch is het een vorm van mutilatie. Wettelijk valt het niet te verbieden, maar je lichaam en je huid is van nature al mooi, maar voor deze mensen blijkbaar niet mooi genoeg. Of er wetenschappelijke studie naar het verschijnsel is gemaakt, is mij niet bekend, maar het zou voor studenten een mooi onderwerp zijn voor een scriptie. Body painting als kunstvorm lijkt al min of meer geaccepteerd.

Sorry Sorry, voor deze uitweidingen. Als academisch student moet je dit soort zaken naast je leggen en je tot het onderwerp beperken, maar voor een kunsthistoricus met een journalistieke inslag zal dat altijd moeilijk blijven en ik eigen me deze vrijheid maar toe, of u het nu wel/niet mee eens bent. 

Jan Weissenbruch was een typische vertegenwoordiger van de Haagse School. Trefzeker kon hij
alle effecten van licht en schaduw in zijn schilderijen aangeven. Hij werkte veel in het rustieke rivierengebied met name in Leerdam, Kinderdijk, Culemborg. Bij zijn stadsgezichten werkte hij heel detaillistisch. Blauwe luchten en markante composities maakten hem tot een groot schilder van de Haagse School. Zijn neef  schilderde onder andere in Rhenen en dat werk was uitgekozen bij een werkstuk "Collectieonderzoek " op de VU/ Gekozen is voor een stadsgezicht van Haarlem en als u in die stad woont, kunt u zelf het tijdsbeeld van 1860 vergelijken met het huidige. Veel is nog herkenbaar en dat was in de tijd dat ik in Haarlem werkte ( 1977-2000) ook zeker het geval.

Jan Weissenbruch, De Grote Markt en oude Bavo, 1860, olieverf op doek, 80.5 x 109 cm,  Collectie Jan Janssens. Loon op Zand

Je zult zo'n schilderij in je bezit hebben. Waar u even op moet letten, buiten wat u zelf allemaal ziet. De prachtige wolkenluchten, De zon op diverse delen van de Bavo,  De slagschaduwen van de figuren en het hondje. Coster, de vermeende uitvinder van de boekdrukkunst kunt u nog altijd op de markt vinden. Of alle panden er nog staan zoals op dit schilderij, kan ik niet beoordelen, maar Haarlemmers mogen reageren via deze blog.

Geniet van alle mooie dingen van het leven en laat u niet ontmoedigen door al het geweld, dat sommige groeperingen menen te moeten uitoefenen om de westerse maatschappij uit balans te brengen. Dappere strijders zeggen dan, dat het gewoon niet gaat lukken.

Kunstboeken, adviezen, taxaties, lezingen, rondleidingen etc. reageren via deze blog

drs jjj artes admirans

e

Nederlands Kunstboek door Din Pieters

Wat is het nu Nederlands Kunstboek of Nederlandse Kunstboek??

Column nr 460 dd. 15 juni 2017

Wie het weet mag het zeggen, maar die "e" er achter kan je alleen gebruiken als je "het" ervoor zet. Zou Paulien Cornelisse dit weten?  Zij is toch immers de kenner van het diepe denken en weten, maar zij zal deze column niet lezen en zal derhalve van haar geen antwoord krijgen. Maar het gaat om het boek. Boeken die iets durven pretenderen, die de Nederlandse kunst in al zijn verscheidenheid willen pakken en vatten, dat is wel een hele grote uitdaging. Din Pieters was hoofdredacteur van het Museumtijdschrift en dan heb je natuurlijk heel wat langs zien gaan. Maar hoe compleet zijn de twee delen Scheen ??  Je vindt er vreselijk veel, maar natuurlijk niet alles. Vooropgesteld is dit boek een goede poging de Nederlandse kunst in al zijn facetten te tonen en dat zegt de auteur dat zij specifiek gekozen heeft voor minder bekende kunstenaars om de lezer te verrassen, Dat is een nobel streven. Het boek valt verder op door zijn bijzondere artistieke grafische vormgeving, beslist niet praktisch omdat de namen van de werken alsook de pagina-nummers verticaal geheel aan de buitenkant van de bladzijde staan en je verplicht bent het boek 90 graden te draaien. Inventief en het heeft wel wat, maar soms is het gewoon vervelend als je iedere keer dat boek weer een draai moet geven. Inzake die onbekenden, ben ik op zoek gegaan en ik beperk me er tot tien, terwijl er best wel meer zijn en dat is natuurlijk te prijzen bij deze auteur die hiermede de kenners van de lezers wil verbreden.

Ik geef de tien werken chronologisch

pag. 11 Portret van Lysbeth van Duvenvoorde, anoniem, Rijksmuseum Amsterdam

pag. 22 Jan Gossaert van Mabuse  Studie naar de Doornuittrekker

pag... 25 Jan van Steffeswert  Knielende Maria Magdalena  Bonnefantenmuseum Maastricht

pag.. 39 Zelfportret Johan Gregor van der Schardt , Rijksmuseum Amsterdam

pag..103 David Bailly Zelfportret met allegorisch stilleven, Museum de Lakenhal Leiden

pag..131  Daniel Vermeer, Gezicht op  Delft  Museum Prinsenhof

pag.. 167 Herman van der Mijn, Vrouw met hond  Rijksmuseum Amsterdam

pag... 247 Jacoba van Heemskerk Bild nr 107 Gemeentemuseum Den Haag

pag..310  Emo Verkerk Portretstudie van James Joyce Stedelijk Amsterdam

pag.. 339. Wendelien van Oldenborgh Maurits  Script  Van Abbe Museum Eindhoven

Of ik alle andere afbeeldingen kende, nee niet allemaal, maar wel heel veel, maar deze sprongen er bij mij uit en ik laat ik er een aantal zien hieronder

pagina 131

pagina 167

pagina 247

pagina 39, beeld van witbakkende terra cotta,  rond 1573

Laat U niet weerhouden door die dwarse teksten aan de buitenkant van de pagina's, maar U zult van de aanschaf van het boek geen spijt krijgen, omdat het een breed spectrum van de Nederlandse Kunst behandelt. Altijd een grote voorkeur voor boeken die veel tijdvakken, stromingen, schilderijen behandelen. Deze boeken zijn boeiender dan een biografie van een schilder, beeldhouwer, maar ook die studies kunnen je veel leren. Geen enkel zakelijk belang bij dit boek. Ben slechts consument en kunstkenner en altijd op jacht naar meer kennis en inzichten. Maar dat bent u ook, anders las u deze columns niet.

Kunstboeken, lezingen, rondleidingen, adviezen, taxaties, etc. contact via deze column

drs jjj artes admirans

Schoorlse kunsten, SCHOK, 2 jaar voor niks

Kunstmanifestatie van kunstenaars aan de voet van de duinen in Schoorl 8,9,10.11 juni

Column nr 459 dd 10 juni 2017

Het evenement is bijzonder. Het vindt plaats om de twee jaar en is te zien op 27 locaties in dat fraaie dorp. Een oude melkfabriek of een niet meer in gebruik zijnde school met gymzaal worden omgetoverd tot kunstzinnige uitingen. De gymzaal aan de Bovenweg heeft een functie van theater gekregen  onder de naam Theater van de Kim en daar vond woensdagavond de opening plaats met een theaterstuk van het gezelschap TinaNiNaNi en zij vertolkten modern theater onder de naam "Pilatus versus Albert Stern". Een gegeven uit de tweede wereldoorlog 1943 met een reflectie op het heden en daar wereld op zeer professionele wijze gedanst en geacteerd. Boeiend om het mee te maken. De openingsspeech van  Rob Bloemkolk kwam uit zijn grote teen, vol passie. "21 jaar v oor niks" Hij stelde dat 21 jaar kunst voor niks niet niks is. Hij benadrukte de onafhankelijkheid van al deze activiteiten en liet met cijfers zien, dat professionele kunstenaars over het geheel genomen maar met een karig inkomen moeten zien rond te komen en dat geldt evenzeer voor muzikanten etc. Bij de bank kregen we geen cultureel krediet tegen culturele rente, zo betoogde Bloemkolk. We zijn eigen baas, Wij geven ons talent, onze werklust, onze kunst voor niets weg. Waarom, omdat wij uit niets iets kunnen maken.

Dat geldt ook zeker voor de installatie die Ferry Jong maakte op het schoolplein. Van afvalhout maakte hij een toegang en de fietsenstalling is een expositie ruimte van 25 meter lang, waarin Mirjam Oosterbaan en Gerben Hermanus exposeren.  Daar waar in Bergen de kunst structureel met museum, kunstmanifestaties, veiling, expo's en kunstuitleen wordt georganiseerd wordt er in Schoorl met de losse hand gewerkt. Maar schijn bedriegt, want wat er in Schoorl wordt neergezet om de twee jaar onder de naam Schok is van bijzonder grote klasse. Tijdens mijn studie ontstonden er vaak discussies of je kunst voor de eeuwigheid maakt. Soms wel, maar in  Schoorl is het vluchtig en verdwijnt weer zoals het kwam, zoals dat ook gaat met performances. De manifestatie duurt een paar uur of korter en kan je niet voor langere tijd zien. Zo ook in Schoorl, vluchtig en dan weer wachten op de volgende editie. Grote stimulator is de performer Jaap Bongers. Een alleskunner en een man die kan organiseren. Na de passievolle speech van de heer Bloemkolk volgde er nog een optreden van drie muzikanten die zich presenteerden als "Stofjas". Normaal zijn ze met zijn drieën, maar een van de heren moest werken en zijn outfit een wijd hemd met bloemetjesmotief hadden ze als hommage aan een knaapje hangen. Zij zongen vertaalde Engelse teksten in het Westfries en dat deden ze met veel overgave. Als je dan ook later nog teksten uit je hoofd kunt zingen, wordt dat best een goed optreden, maar ja, Schoorl was ook maar een try -out.!!!!

Schoorlse Kunsten, U moet het gaan zien. Kan vandaag en morgen nog.

U mag dat natuurlijk niet missen en u hebt nog twee dagen om gratis kunst te beleven.  U moet dat niet aan uw neus voorbij laten gaan. Geniet ervan met volle teugen en ervaar dat het leven waard is om te leven. Kunstboeken lezingen, adviezen, rondleidingen etc. neem contact op met deze blog en als U kunstboeken, literatuur, kookboeken ( tegenwoordig vreselijk in ) zoekt, dan kunt u voordat u doorrijdt naar Schoorl, eerst even op het Canadaplein van Alkmaar snuffelen op een flinke boekenmarkt, waar veel standhouders staan en u zult ongetwijfeld onze stand vinden na deze beschrijving. Dus een leuk uitje kan u te wachten staan vol avontuur.

Drs jjj, artes admirans